28 Haziran 2019 08:08
İş sözleşmesinin fesih, belirli sürenin sona ermesi, ölüm veya karşılıklı anlaşma gibi sona erdiği tüm durumlarda işçi kullanmadığı yıllık izinlerine karşılık gelen ücrete hak kazanır.
İş sözleşmesinin sona ermesi, yıllık ücretli iznin fiilen kullanılması zorunluluğunun istisnasını teşkil etmektedir. Zira bu durumda, iş ilişkisi devam ederken kullanılamayan bir hakkın bedelinin çalışana ödenmesi gündeme gelmektedir.
İş ilişkinin sona ermesiyle birlikte, sona erme şeklinin ve nedeninin bir önemi olmaksızın, yıllık izin hakkı ücret alacağına dönüşmektedir.
Kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, çalışanın son ücreti üzerinden hesaplanarak ödenir. Yıllık izin ücreti hesabında çıplak ücret esas alınmaktadır. Çıplak ücret, sadece çalışmanın karşılığı olan ve hiçbir ek içermeyen ücrettir. Yol ve yemek ücreti dahi çıplak ücrete dahil değildir.
Çalışanın yıllık ücretli izin süreleri iş sözleşmesinde veya toplu iş sözleşmesinde kanunda öngörülen asgari sürelerin üzerinde belirlenmiş olması halinde, çalışana izin ücretinin arttırılan izin süreleri üzerinden ödenmesi gerekecektir.
İş sözleşmesinin işveren tarafından bildirimli olarak feshedilmesi halinde, yıllık ücretli izin süreleri ile bildirim süresi ve yeni iş arama izini iç içe girecek şekilde birleştirilemeyeceği kuralını göz önünde bulundurarak çalışanın kullandırılamayan yıllık iznine karşılık gelen ücreti hesaplayarak çalışana ödenmesi gerekmektedir.
Bu ücrete ilişkin zamanaşımı 5 (beş) yıldır ve iş sözleşmesinin sona erdiği tarihten itibaren başlar.